Cześć.
Ja zacznę od tego, że digital painting mnie onieśmiela, albowiem ja to raczej akademizm i ślachetna sztuka machania ołówkiem, ergo zapomnij o sensownych poradach odnośnie kolorków i takich tam.
I. Perspektywa. Drugie ramię jest mocno za wysoko, imho. Łeb Ci wyszedł płaściutki jak kartka papieru, bo jest... no, płaski. Cieniowanie i szkic poleciały, w ogóle nie zrobiłaś tej głowy przestrzennej.
II. Wygląda okazale i osom, noale rączki nieco za krótkie (do połowy uda winny być, bo inaczej będzie miał lekko niesprawne ręce), a nóżki jak z papieru (ok, łodygi niby mogą być różnej grubości, ale jak już idziesz w coś człekopodobnego zamiast dyniołaka, no to zadbaj o to, żeby miał nogi tej samej długości i grubości - już abstrahując od tego, że tak chude i krótkie go nie utrzymają). Coś mi nie leży w okolicach klingi - ona chyba się skręca, wiesz?
III. Szkic ma swój urok, ale wykonanie trąci kiczem. Za mały kontrast, za bardzo toto rozmazane, cienie jakieś nietakie ogólnie. Druga ręka (ta z tyłu) do namazania raz jeszcze - bardziej na odwal się już się nie dało, prawda? A, no tak, cienie. Tło optycznie zawija się tam, gdzie imć Slender ma kolanka; przy ciemnych barwach jasna plama jest "ciężka" i w przypadku tła stwarza efekt dali.
IV. Dlaczemu przy ujęciu tak totalnie z boku widać temu czemuś plecy? W tym układzie tułów powinien  być chyba nieco skręcony (albo głowa przekręcona), a nie jest, więc...? Twarz jest tak żałosna, że aż brak mi na nią słów (ANATOMIA, o Wielki Cthulhu, ANATOMIA), głowa wygląda jak klops wbity na widelec. Całość okrutnie zamazana, chociaż pięknie zachowałaś perspektywę z tym śniegiem. Jest przestrzeń.

Cienie absolutnie do poprawy. Rysuj pudełka i ludzi z natury.

Proszę, na mnie zawsze możesz polegać.  xD Bardzo się cieszę, że tak przyjmujesz krytykę - będą z Ciebie ludzie.

(No i fajnie choć raz usłyszeć słowo wdzięczności, bo przeważnie tylko mnie hejtują.)

Yhm, no co ja poradzę, że nie potrafię zachwycać się pracami z błędami technicznymi i opowiadaniami z błędami ortograficznymi? Może nie wychwytuję wszystkiego (ot, pamiętna dyskusja z moją nauczycielką od rysunku, kiedy to musiała włożyć wiele wysiłku w udowodnienie mi, że rysunek, którym się bardzo zachwycałam, w istocie jest dość słaby) i sama mam problemy z anatomią, cieniowaniem, perspektywą, odbiciami, ale... No nie mogę, nie mogę i już. O klimacie pracy, przesłaniu i walorach estetycznych mogę rozmawiać dopiero, gdy jest choć względnie poprawna warsztatowo.
Inna sprawa, że gdy rysujesz dużo, zmienia mocno Ci się percepcja. Większość ludzi nie widzi cieni i kolorów jako zestawu plam, rozmawiając z ludźmi, nie śledzi ruchów mięśni twarzy, a siadając przy stole, nie łapie wzrokiem kąta, jaki blat tworzy z nogami. Gdy już natrzaskałaś ileś rysunków, pewne rzeczy są... no nie wiem, oczywiste. Na przykład to, że ręce sięgają do połowy uda, a włosy zawsze traktuje się jak bryłę - albo jaki kształt ma czaszka. Zaburzenia proporcji czy anatomii po prostu cholernie rzucają się w oczy, rażą.

Ohm, danke.

Widzę, iż ostatnio dość pusto na forume. To może tutaj jeszcze co nieco nowszego wstawię .-.
Hoody (c) Marble Hornets
Jak z cieniowaniem? Mam wrażenie, że kierunki światła troszku spaprałam.


Edit:
Oh, przyuważyłam niektóre białe zanieczyszczenia.

Ostatnio edytowany przez Funnouth (2013-06-30 12:47:11)